سخنچینی (قرآن)از صفات رذیله که آیات قرآن به آنان اشاره شده، «سخنچینی» است. ۱ - معنای سخنچینیسخنچينى، عمل و كيفيّت سخنچين، نمّامى و خبركشى است. سخنچين، كسى است كه سخن كسى را به ديگرى گويد و موجب اختلاف آنان گردد، كسى كه راز شخصى را افشا كند، نمّام، خبركش. [۱]
فرهنگ فارسى، ج ۲، ص ۱۸۴۳، «سخنچينى».
در اين عنوان آیاتی معرفی میشوند که در آنها از واژههاى «نميم»، «همزه» و «حمّالةالحطب» استفاده شده است. ۲ - عناوین مرتبطاجتناب از سخنچینی (قرآن)، سخنچینان (قرآن)، سرزنش سخنچینی (قرآن)، کیفر سخنچینی (قرآن). ۳ - پانویس
۴ - منبعمرکز فرهنگ و معارف قرآن، فرهنگ قرآن، ج۱۶، ص۱۷۲، برگرفته از مقاله «سخنچینی». ردههای این صفحه : سخن چینی | موضوعات قرآنی
|